LUNS, 14 de MARZO 2022
Bo día a todas e todos!
Este luns comezamos unha semana que se presenta ben completiña... unha semana cargadiña de responsabilidades, sen embargo, cunha gran importancia para todos, xa que continuamos esta marabillosa etapa que é a Coresma, pero engadida á xa tradicional Semana Vocacional.
Sen embargo, hoxe imos centrar a nosa mirada nun conflito de actualidade: a guerra que se está a producir en Ucrania e Rusia. Mañá falaremos e reflexionaremos un pouco sobre o que é a guerra e as súas consecuencias, pero hoxe imos comezar pola acción e propoñémosvos una sinxela actividade que terá moita presenza nun pequeno acto que celebraremos mañá no cole.
O xirasol é a planta máis representativa de Ucrania. E nós queremos mostrar o noso apoio a este país querido cos nosos particulares xirasoles. Entre todos, colorearedes varios destes xirasoles, coas cores da bandeira de Ucrania (azul e amarelo). Mañá martes, os empregaremos, e trataremos de darlles a presencia que merecen dentro do noso cole.
Non esquezades poñer corazón a esta actividade. Dende aquí queremos transmitir o noso cariño e apoio, e ao mesmo tempo, a nosa oposición a calquera guerra.
Ademais, non esquecemos que hoxe, 14 de marzo, toca celebrar o 150º Aniverario das FMA. Ollo! Boa maneira de comezar a semana vocacional, non? Con Maín, que moi cedo tivo a “vocación” de axudar aos demais, e o camiño que elixiu foi o de dar todo a través da CONSAGRACIÓN da súa vida a Xesús. Celebramos hoxe, polo tanto, o 150º Aniversario das FMA, e con el, a vocación relixiosa.
ORACIÓN
Oh Señor, ti que ves no secreto e nos recompensas máis aló de todas as nosas expectativas, escoita as oracións de todos os que confían en ti, especialmente dos máis humildes, dos máis probados, dos que sofren e foxen baixo o estrondo das armas. Devolve a paz aos nosos corazóns, da de novo a túa paz aos nosos días. Amén.
MARTES, 15 de MARZO 2022
Hoy vamos a continuar con el tema de ayer. Y es que tras haber dedicado unos minutos a pintar esos girasoles que utilizaremos esta mañana, vamos a reflexionar brevemente sobre la guerra.
Sobra decir que la guerra es algo que nadie desea. La mala relación, los malos entendidos, el egoísmo, la codicia, la falta de empatía… son algunas de las cosas que pueden provocar un conflicto. A veces, ese conflicto tan solo es entre dos personas, pero en otras ocasiones puede llegar a ser entre dos o más países. Desgraciadamente, cuando eso sucede, acaban pagando los inocentes, las personas que, como tú y como yo, solo quieren ser felices, jugar, estudiar, trabajar, cuidar a su familia y disfrutar de la compañía de sus seres queridos.
Desde nuestra posición, siempre podemos ayudar. Cualquier pequeño granito de arena se podrá sumar al de otros, y lograr hacer mucho con poco esfuerzo.
Desde el colegio Don Bosco de Vigo, no nos queda decir nada más que NO QUEREMOS MÁS GUERRAS. Como decía Don Bosco: “Quien tiene paz en su conciencia, lo tiene TODO”.
ORACIÓN
MÉRCORES, 16 de MARZO 2022
Bo día!
Como xa dixemos o luns, estamos a celebrar a Semana Vocacional. Pero... que é a VOCACIÓN? Todos temos vocación? Somos capaces de distinguir a voz de Deus sobre a nosa propia voz?
Para aclararnos, imos ver este vídeo no que nos axudarán a responder a estas cuestións.
REFLEXIÓN
Credes que todos temos una vocación? Algún de vos sabe cal é a súa? Quizais non poidades distinguir aínda a vosa vocación pero non deixedes de escoitar a vosa voz interior: pode que Deus vos estea falando…
PALABRA DE DEUS
“Cando arrestaron a Xoan, Xesús marchou a Galilea a proclamar o Evanxeo de Deus. Dicía: <<Cumpliuse o plazo, está preto o Reino de Deus: convertídevos e crede no Evanxeo>> Pasando xunto ao lago de Galilea, viu a Simón e ao seu irmán Andrés, que eran pescadores e estaban botando o copo no lago. Xesús díxeolles: <<Vide comigo e vos fareis pescadores de homes>>. Inmediatamente deixaron as redes e o seguiron. Un pouco máis adiante viu a Santiago, fillo de Zebedeo, e a o seu irmán Xoan, que estaban na barca repasando as redes. Chamounos, deixaron ao seu pai Zebedeo na barca cos xornaleiros e se marcharon con el”.
Palabra de Deus.
ORACIÓN
Señor, grazas por querer que eu sexa unha misión, non un caixón pechado con chave. Grazas por crearme para Ti e para servirte con alegría en que máis o necesita. Se non me fixestes para gardarme, senón para ofrecerme aos demais; se todas as cualidades e carismas que puxestes na miña persoa non son para min, senón para outros... entón, Señor, para quen son eu? Para quen son a miña mente, o meu corazón, as miñas mans? Quen son os que me esperan coma un regalo teu? Xesús, Ti que es o Mestre –Mestre de amor á humanidade, Mestre de felicidade, Mestre de entrega–, ensíname a chegar ata aqueles a quen quixestes enviarme. Amén.
JUEVES, 17 de MARZO 2022
Continuamos nuestra semana vocacional lanzando una pregunta… ¿habéis pensado cuál creéis que es vuestra vocación? Vamos a ver una imagen y continuaremos preguntándonos cosas…
¿Alguno de vosotros sabe qué quiere ser de mayor? Seguro que es una pregunta que os han hecho alguna vez, ¿verdad?
Como veis en esta imagen, esta chica o chico no lo tiene muy claro, ¿os pasa lo mismo? Esto es algo normal. Conocer cuál es nuestra vocación no siempre es fácil, y posiblemente muchos de los que tenéis claro que de mayores queréis ser veterinarias, profesores o peluqueros, acabéis cambiando de opinión con el paso de los años.
Si queréis, podéis compartir con los demás cuál creéis que es vuestra vocación y si antes pensabais en otra cosa, pero habéis cambiado de idea.
PALABRA DE DIOS
Lc 1, 38: Dijo María: "He aquí la esclava del Señor. Hágase en mí según tu palabra”
ORACIÓN
VENRES, 18 de MARZO 2022
Bo día!
Rematamos a semana reomando a Coresma… se é que a deixamos apartada nalgún momento... porque a Coresma é tempo de crecer, tempo de mellorarnos a nosotros mesmos... e é o que estivemos a facer durante esta semana vocacional.
Como xa vai sendo tradición, traballamos este venres a Palabra do domingo (Lc 13, 1-9).
Naquela ocasión presentáronse algún a contar a Xesús o dos galileos, cuxa sangue verteu Pilato coa dos sacrificios que ofrecían. Xesús contestoulles: –Pensades que eses galileos eran máis pecadores que os demais galileos, porque acabaron así? Dígovos que non; e se non vos convertedes, todos ides perecer o mesmo. E aqueles dezaoito que morreron emplastados pola torre de Siloé, pensades que eran máis culpables que os demais habitantes de Xerusalén? Dígovos que non. E se non vos convertedes, todos ides perecer do mesmo xeito. E díxolles esta parábola:
“Un tiña unha figueira plantada na súa viña, e foi buscar o froito nela, e non o atopou. Dixo entón ao viticultor: –Xa ves: tres anos levo vindo buscar froito nesta figueira, e non o atopo. Córtaa. Para que vai ocupar terreo en balde? Pero o viticultor contestou: –Señor, déixaa aínda este ano; eu cavarei ao redor e lle botareis esterco, a ver se da froito. Se non, o ano que ven a cortarás.”
REFLEXIÓN
Esta lectura é a parábola da figueira seca que Xesús emprega despois de que lle conten acerca dunhas desgracias que tiveran lugar. A figueira, que parece seca e hai que coidar ata que de froito, é unha metáfora da NOSA VIDA. Nós tamén precisamos tempo e coidados para dar os nosos mellores froitos. É necesario botar raíces e medrar. Os cristiáns confiamos en que Xesús é o intermediario neste proceso, buscando tamén que demos o mellor froito, multiplicándose os TALENTOS que cada un temos. Se vos fixades, é do que levamos falando estes días: a través de atopar a nosa vocación e explotala, daremos eses froitos óptimos.
ORACIÓN
