Pastoral

Pastoral

ESO-BBDD semana do 27 ó 30 ABRIL 2020


BBDD SOBRE OS  COIDADOS


LUNS, 27 ABRIL 2020

Axudar, dar, entregar, contribuir, alimentar, tender a man, escoitar, protexer, acudir ou abrazar. Todo isto supón un acto de valentía e xenerosidade,  porque custan, supoñen renuncias e sair en ocasións da zona de comfort.

Sen embargo, poucas veces pensamos que tamén aportan e en ocasións os beneficio é maior do que nos custa, pero este beneficio adoita estar oculto no noso interior e hai que procuralo para atopalo.

Coidar é aplicable a diferentes seres vivos: humanos, animais, prantas, etc.  Ao coidar, non importa a acción puntual, senón a actitude que mostras cara ese ser.
Incluso tamén podemos coidar obxectos (como a escola, a nosa tablet, ou a casa) e cuestións abstractas (os nosos valores, a fe….) e acostuma ser  sempre igual… ofrecémoslles tempo e dedicación para que estén protexidos e non se danen, corrompan ou empeoren.

PERO A QUEN TEÑO QUE DAR PRIORIDADE NOS COIDADOS?

Seguro que coñeces a frase “ámate primeiro a ti mesmo para despois amar aos demáis”. Algo similar acontece cando coidas dos demáis. É preciso que en primeiro lugar te sintas coidado por ti, para que despois teñas a capacidade de coidar a outro.

Non confundas amor propio con egoísmo. Non te sintas culpable. Os egoístas enchen a súa autoestima beneficiándose dos demáis. As persoas que teñen amor propio danse conta de que se primeiro se respectan a sí mesmos, despois seralles moito máis doado respectar aos demais. Coidar dos demais é coidar dun mesmo.

Cando coidas de alguen debes pensar na forma que a ti te gustaría que te coidasen. Se estiveses enfermo, que debería ter en conta o teu coidador? Se foses un neno, nena, de que forma te protexería tua nai ou pai? Cando chegues a vello, como te gustaría que se encargaran de ti os teus seres queridos?
Cuidar dos demais é unha das tarefas máis nobres às que podemos aspirar: coidar fainos útiles, constructores e valiosos fronte a nós mesmos e fronte aos demais. 





MARTES, 28 ABRIL 2020

HAI MAIS FELICIDADE EN DAR QUE EN RECIBIR

A Biblia mostra que está ben e que incluso é necesario, quererse a un(ha) mesmo/a. Amarse a un/ha mesmo/a inclúe coidarse, respectarse e ter autoestima. A Biblia rechaza o egoísmo e dalle ao amor propio o debido lugar. A quen deberíamos amar máis? Ainda que a Biblia non especifica que debemos amarnos a nós mesmos, o mandato de “amar ao teu próximo como a ti mismo” mostra que é normal e bo ter un grado razoable de amor e respecto por un mesmo.

Xesús amábase a si mesmo? Xesús demostrou que se quería a si mesmo a un grado razoable porque apartaba tempo para descansar, comer e gozar cos seus discípulos. Pero isto non contradi que estamos feitos para amar aos demais, porque como di este texto da Biblia (Hechos 20:35) :
 



MÉRCORES, 29 ABRIL 2020

POR QUE É IMPORTANTE O COIDADO MUTUO?

En primeiro lugar porque o coidado é a base da identidade humano, todos somos coidado e todos nos coidamos entre todos. Isto ten moito significado estes días que levamos de confinamento e nos que escoitamos unha e outra vez que temos que ser responsables nos nosos actos (non sair a rúa, lavar as mans, etc) para asi poder coidar de nós e dos demais. Somos seres bioloxicamente afectivos e amorosos, e ainda que estes días non poidamos reflexalo físicamente podemos demostrar eses coidados, afectos doutras formas: unha chamada, un sorriso virtual, un acto solidario (aplaudir todos os días as oito ou donar alimentos).

Se algo nos está a ensinar esta pandemia é que todas e todos “somos coidado” e que “xuntos” podemos sair disto. Outro aspecto que estamos a ver é a igualdade dos seres humanos ante o COVID-19. En canto a contaxio se refire, este está a afectar a todas as clases sociais, PERO non todos vivimos igual o confinamento. As diferenzas sociais están a ser moi visibles, miseria e pobreza voltan rexurdir e é por isto que precisamos unha vez mais sair da indeferenza e benestar dos nosos sofás (tan usados estes días) e pensar que agora, ou sobre todo, cando saiamos disto temos que arrimar o ombro.

Deixámosvos un video moi gracioso dunha das personaxes de Sesame StreeT dando recomendacións para sobrelevar o confinamento (pincha no link para velo):


Poderías dicir que hai que facer? Cales son os pasos ? Unha vez teñas a resposta envialla a Belén: belen.tizon@vigo.salesianas.org

Na oración propoñemos pensar no factor tempo, algo que tamén estamos a revalorar nesta situación de confinamento, ten o mesmo valor agora que antes desta situación?

Palabra de Deus ( Eclesiastés 3, 1-9): Todo ten o seu tempo e sazón, todas as tarefas baixo o sol: tempo de nacer, tempo de morrer; tempo de plantar, tempo de arrincar o plantado; tempo de matar e tempo de sanar; tempo de destruír e tempo de construír;  tempo de chorar e tempo de rir; tempo de facer duelo e tempo de bailar; tempo de arroxar pedras e tempo de recollelas; tempo de abrazar e tempo de desprenderse;  tempo de buscar e tempo de perder; tempo de gardar e tempo de refugar; tempo de rachar e tempo de coser; tempo de calar e tempo de falar; tempo de amar e tempo de odiar; tempo de guerra e tempo de paz. Palabra de Deus


ORACIÓN/REFLEXIÓN

AMAR É COIDAR. COIDAR É AMAR.
Na idea de amor non pode entrar o DESCOIDO. E empecemos por nós…. Propomos unha actividade agora que temos tempo para isolarnos polo menos cinco minutos:

    1. Fecha os ollos: para ver o teu interior, para descubrir todo o bo que temos, coñecernos e ofrecer a mellor versión de nós.

   2. Abre os ollos para ser consciente do que impide que coide, ame, protexa, escoite… aos demais e a min mesma e nos deixa lonxe de Deus pero tamén para ver a Deus en todo o que nos rodea, no afortunados que somos a pesar de estar confinados, temos casa, comida, roupa, auga quente e alguén que coida de nós.

     3. Fecha os ollos para ver no teu interior que seguramente hai momentos que a desesperación por estar pechados na casa, a falta de abrazos, bicos e contacto cos meus familiares, amigos….. me fan sentir frio PERO isto vai pasar en breve e todo voltará à normalidade, daquela dalle volta às ideas e pensa: grazas por esta oportunidade de facer o que antes non tiña tempo de facer, estar coa miña familia mais tempo do que acostumaba a pasar, …

E LEMBRA O QUE DI O PAPA FRANCISCO:



Invítovos a ver esta iniciativa de xente nova no blog Design for Change, na cal se propón un reto durante 21 días, trátase de "21 días de bondade" (pincha para ver de que vai no seguinte link): https://www.dfcspain.org/21-dias-de-bondad-una-invitacion-para-las-familias-en-tiempos-de-coronavirus/

Como sabedes,  din que é o cerebro necesita 21 días para instaurar unha rutina na miña vida...probamos?


XOVES, 30 ABRIL 2020

VALORAR OS COIDADOS DOS DEMAIS

Día a día vemos que a vida ten altos e baixos, dificultades e mudanzas sen previo aviso (quen contaba no mes de xaneiro cun confinamento a causa dunha pandemia?????), en tempos difíciles é cando nos damos conta da importancia de valorar apoios e coidados, é triste pero é asi, cando todo vai ben non reparamos na importancia das pequeñas cousas valiosísimas que enchen os nosos días.  Algo que estamos a aprender estes días é a valorar os coidados, acompañamento dos demais e ……o apoio, amor incondicional. Como mestre deste amor incondicional temos a Xesús.

En Jn4: 10 se nos di: “Nisto consiste o amor: non en que nós teñamos amado a Deus, senón en que El nos amou a nós”

Para rematar unha canción de Álvaro Fraile que nos anima a valorar a aquelas personas coas que contamos na nosa vida. 



Yo te ofrezco mi mano
 que sabe lo que necesitas
 echarte una mano 
y si caes te empuja hacia arriba 

Yo ofrezco mi mano 
que quiere lo que tú quieras 
cogerte la mano y llevarte 
al lugar donde sueñas 

Si no salen las cuentas 
te ofrezco mi mano 
para contar, CONTIGO 

Cuenta, conmigo 
cuenta conmigo 
cuenta, conmigo 
sin condiciones. 

Cuenta, conmigo 
cuenta conmigo 
cuenta, conmigo 
sin excepciones. 

Yo te ofrezco mi mano
que puede con lo que no puedas 
si somos más manos 
la carga será más ligera. 

Te ofrezco mi mano 
y si quieres hacemos un trato 
nos damos la mano así, 
sin pedir nada a cambio. 

Si no caes en la cuenta 
te ofrezco mi mano 
para caer,  CONTIGO. 

Cuenta, conmigo ……..(estribillo)

Manos, para transformar el mundo 
Manos, que se ofrecen y se dan 
Manos, pueden señalarte el rumbo 
Manos, para hacer más fácil el camino a los demás. 
Manos, que serán hoy su instrumento
 Manos, que reciben mucho más 
Manos, de los que estamos dispuestos 
Manos, que queremos levantar para gritar 
que puedes contar CONMIGO.

Cuenta...
































PRIMARIA-BBDD semana del 27 al 30 ABRIL 2020

CUIDADO DE LA CASA COMÚN...Y DE LOS QUE NOS RODEAN

Buenos Días!!!!!

¿Cuántas veces nos habremos dicho en estos últimos días: "Cuídate"? ¿Habéis visto en las noticias lo que se nota en el medio ambiente el efecto de que nos hayamos quedado en casa? Esta semana os traemos estos dos temas...que realmente son uno mismo, porque dentro de la Naturaleza, dentro de ese "cuidado de la Casa Común", entrará SIEMPRE el cuidado a las personas.



Vamos allá con las reflexiones entorno al CUIDADO.

1ª PARTE: Cuidado de la Casa Común:


La encíclica del papa Francisco, “Laudato Si” trataba sobre el “cuidado de la casa común” es decir, de nuestro planeta; de un mundo que es nuestro, pero del que no somos dueños y, por tanto, debemos cuidar. Somos parte del mundo, mejor dicho, somos mundo; y de nosotros depende “la salud” de esta tierra. Porque nada de lo que hacemos es indiferente para la vida de “nuestra casa común”.

Debemos ser conscientes de que toda actividad de ecología está relacionada con la pastoral, pues en ella se está haciendo algo por los demás.


Como sabéis, el planeta, nuestra casa común, está en una situación muy grave. Los seres humanos llevamos demasiado tiempo maltratándolo. En el libro del Génesis, el primer libro de la Biblia, Dios dice al hombre y la mujer: "Creced, multiplicaos, llenad la tierra y sometedla". Una interpretación equivocada de este mandato hizo creer a las personas que podían hacer lo que quisieran con la tierra, porque podía darnos todos sus dones sin límite. Sin embargo, cuando Dios creador entregó al ser humano el mundo, le pidió que lo cuidara y que recreara lo que le había sido dado.
Cuidar la casa común es una obligación porque de este cuidado depende su supervivencia, la supervivencia de los seres vivos y nuestra propia supervivencia. 
    

Podemos ver esto en el siguiente texto de la encíclica: "Esta hermana clama por el daño que le provocamos a causa del uso irresponsable y del abuso de los bienes que Dios ha puesto en ella. Hemos crecido pensando que éramos sus propietarios y dominadores, autorizados a expoliarla. La violencia que hay en el corazón humano, herido por el pecado, también se manifiesta en los síntomas de enfermedad que advertimos en el suelo, en el agua, en el aire y en los seres vivientes. Por eso, entre los pobres más abandonados y maltratados, está nuestra oprimida y devastada tierra, que «gime y sufre dolores de parto» (Rm. 8, 22). Olvidamos que nosotros mismos somos tierra (cf. Gn. 2, 7). Nuestro propio cuerpo está constituido por los elementos del planeta, su aire es el que nos da el aliento y su agua nos vivifica y restaura" (LS, 2).

De una forma más visual, la Laudato Si "para familias y niños", en este vídeo:



REFLEXIÓN: Todo lo que nos rodea y nos permite vivir: el aire, el sol, el agua, las plantas, los animales... tienen en sí mismos valor, todos nos hablan de Dios, son una caricia de Dios. Nada de lo que podemos ver en la Creación sobra. Por eso es tan importante cuidar de cada ser y por supuesto de cada persona como a preciosos tesoros, que no podemos maltratar, ignorar o descartar. Muchas veces vemos anuncios o escuchamos a alguien que nos hacen pensar que no hace falta cuidar el mundo que nos rodea ni a las personas; que las cosas son de usar y tirar y los demás, también. Eso es lo que el Papa llama vivir una cultura del descarte en vez de una cultura del cuidado. Y eso se ve más claro todavía en nuestra relación con los más empobrecidos, con los excluidos. Ellos son los que más sufren las consecuencias de la destrucción de la tierra. Los desastres, las inundaciones, la pérdida de biodiversidad, las sequías, el cambio climático, afectan a las poblaciones más débiles y desprotegidas mucho más que a las demás.

La humanidad necesita una profunda renovación cultural; necesita redescubrir esos valores que constituyen el fundamento sólido sobre el cual construir un futuro mejor para todos. Las situaciones de crisis por las que está actualmente atravesando, ya sean de carácter económico, alimentario, ambiental o social, son también, en el fondo, crisis morales relacionadas entre sí.

Y todos somos responsables del cuidado del planeta, aunque nuestra obligación es mayor. Tenemos más recursos y muchas veces nuestra abundancia se mantiene sobre su pobreza. Pero no está todo perdido. Aún podemos cambiar las cosas, como dice el Papa: "el ser humano todavía es capaz de intervenir positivamente. Como ha sido creado para amar, en medio de sus límites brotan inevitablemente gestos de generosidad, solidaridad y cuidado" (LS, 58).

Como hemos aprendido que nuestro comportamiento consumista es insostenible y destructivo, y que millones de personas sufren sin poder vivir según su dignidad humana por ello, queremos aprender a hacer las cosas de manera diferente. Queremos dirigir nuestra imaginación, creatividad y nuestras capacidades para hacer esas cosas nuevas. La ciencia, la tecnología, la economía, pueden orientarse hacia la construcción de un mundo más fraterno, "de un progreso más sano, más humano, más social, más integral" (LS, 112).
¡Cuantas más personas nos sumemos, más fácil será conseguirlo!

Y como seguimos empeñados en verle la parte positiva a esto del coronavirus, relacionado con este tema quizá encontremos uno de los "éxitos" del virus...mira los siguientes vídeos (sobre todo si eres de esos que no se creen que nuestra casa común necesita que contrarrestemos los daños que le causamos):

- Preciosas imágenes de Venecia sin contaminación:



- Los animales "reconquistan" los territorios que les fueron robados:



2ª Parte: CUIDADO DE LOS QUE NOS RODEAN

Cuando algo se cuida, cuando se mantienen los pequeños detalles y uno se embelesa día a día, nuestras relaciones son mejores, más enriquecedoras y más profundas. Sin duda, con nuestros cuidados evitamos que algo se rompa con facilidad e impedimos que las cicatrices y las heridas sean las reinas de nuestras relaciones

Hay personas que llegan a nuestra vida para darnos luz pero solo las conservaremos si nuestras interacciones nos ayudan a amarrarnos, a sostener ese vínculo de una manera noble, sincera y fuerte.
Se nos olvida con facilidad que para mantener viva la llama de la amistad, del amor y de cualquier otra relación debemos remarcar unos principios básicos en nuestras actuaciones.
Es importante que reflexionemos sobre esto porque las siguientes reglas de oro van más allá de las costumbres relacionales que guían nuestro día a día y nuestro ser. Veamos algunos más sobre estos 5 principios…

1. La lengua no tiene huesos pero es lo suficientemente fuerte como para romper un corazón:
A las palabras no se las lleva ningún viento. Estas anidan en el corazón y son capaces de construir o destruir, calmar o impulsar, ayudar a crecer o mermar. Las malas palabras, las malas formas o las opiniones desacertadas pueden quebrar un corazón de una manera catastrófica.
La manera de comunicarnos con los demás dice mucho del respeto que les profesamos, no podemos creer que todo tiene cabida en los diálogos porque hay confianza. Es imprescindible, por lo tanto, cuidar las formas y el contenido de lo que expresamos.
Cuando tenemos que comunicar algo negativo debemos hacerlo de una manera delicada y eso significa desde el afecto, desde la preocupación o el malestar. La mejor manera de hacerlo es aludiendo a los comportamientos y evitando etiquetar a la persona por un mal
hecho.
Nuestras palabras deben pasar los tres filtros de Sócrates: el de la verdad, el de la utilidad y el de la bondad. Si algo no es verdad, no es útil y no hace bien a quien se lo decimos, es mejor que evitemos hacer ese comentario.

2. Hay dos cosas insoportables: la mentira y la falsedad
La verdad duele una vez pero la mentira duele siempre. No hay nada que quiebre tanto una relación como la mentira y la falsedad. Ambas cosas son capaces de destruir todo a su paso, de devastar los bosques más poblados y de hacer caer a las torres más altas.
La mentira hace que nos cuestionemos mil verdades, haciéndonos cuestionar incluso las experiencias más francas vividas. Hay muchos tipos de mentiras, por supuesto, pero una relación sana no puede sustentarse en base a estas.
Recordemos que la confianza es un artículo de lujo que no se regala a cualquiera, y es que cuando un sentimiento tan importante como la confianza se quiebra, algo en nuestro interior fallece.

3. La distancia más larga entre dos personas es un malentendido
La frase que mejor ilustra esta reflexión es la siguiente: “Entre lo que pensamos, lo que queremos decir, lo que creemos decir, lo que decimos, lo que queremos oír, lo que oímos, lo que creemos entender y lo que entendemos, existen nueve posibilidades de no entenderse”.
Querer o no querer entenderse no es la cuestión, la cuestión es saber encontrarse a pesar del estado emocional de cada uno, a pesar de las prioridades y a pesar de que en muchas ocasiones es dificultoso encontrar un punto en común.
La diferencia radica en que escuchemos para comprender y no para contestar, de que hablemos sobre las molestias que nos generan actitudes o palabras, de que comuniquemos sin palabras, de que hagamos por entender. Esto se debe mantener no solo en los momentos en los que estamos teniendo una conversación, sino también más adelante, cuando nos encontremos a solas reflexionando.
Es importante que lo hagamos también a posteriori, pues muchas veces el calor del momento no nos permite reflexionar de la manera adecuada, incentivando así comportamientos dañinos y orgullosos. Equivocarse es común y humano, pero también tenemos que saber emitir un perdón sincero.

4. A los ojos tristes hay que hacerles menos preguntas y darles más abrazos
Validar las emociones de los demás es indispensable para fundamentar una relación en la aceptación. Comprender las emociones y transmitir esa comprensión marca la diferencia. Con esta máxima pretendemos hacer valer la importancia de no juzgar y de no caer en el «te lo advertí» o en el «no tienes razones para lamentarte por todo».
Cada persona está librando su propia guerra y, aunque la empatía cognitiva y emocional total es en cierto modo una utopía, no podemos dejar de intentar hacer una lectura emocional del otro lo mejor posible.
Apoyar en los malos momentos de la manera adecuada fundamenta de manera sólida una relación, por lo que es especialmente importante atender a cómo gestionamos las emociones negativas de los demás.



5. Dedicar tiempo, el regalo más bonito
Tan importante es estar al lado de las personas que queremos en los malos momentos como estar en los buenos. El acompañamiento aporta oxígeno psicológico y compartir significa vivir. Rodearnos de personas a las que queremos y que nos quieren, convivir con ellos en los buenos momentos y tener sonrisas que recordar es lo que marca la diferencia.
Por otro lado debe quedarnos claro que rogar tiempo no es una opción. Ni para nosotros ni para los demás. Por muy ocupados que estemos siempre podemos dedicar una llamada breve o un mensaje a esa persona para decirle sin palabras que está en nuestros pensamientos. No hacerlo contribuye a generar una distancia que con el tiempo se hace muy difícil de salvar.
Es importante que construyamos estilos de comunicación y de comportamiento en nuestras relaciones que sumen y que no resten. No perdamos, entonces, la oportunidad de mejorar como pareja, amigos, hijos, padres, hermanos, compañeros, etc. Hacer un esfuerzo por manejar estas 5 reglas de oro de manera adecuada hará, sin duda, un mundo más noble, sincero y constructivo.




ORACIÓN:

Crecer
Cada día estoy más grande, Señor,

y eso me hace feliz y me pone contento.

Estoy creciendo.

Ayúdame, Señor, a crecer también en el corazón.
Que sea mejor cada día,
que tu amor me llene por dentro
hasta contagiar a los que me rodean.
Que me preocupe del mundo que me rodea,

De la naturaleza que has creado y que nos empeñamos en ensuciar.

Quiero parecerme a Ti

trabajar con amor, sin buscar premios ni recompensas,

cuidar a los demás y al planeta en el que vivimos.
Ayúdame a crecer en sabiduría, en oración,

en solidaridad, en buen humor,

en entrega a los demás.

Cuídame Padre,
como cuidaste a tu hijo Jesús cuando crecía.
Hazme como a él,
con sus mismos sentimientos y actitudes.
Que crezca como buen hijo tuyo en armonía con el planeta.
Amén.



Primaria/ESO-BBDD semana del 20 al 23 ABRIL 2020


BBDD del 20 al 22 de ABRIL

¡Buenos días!
Iniciamos esta semana de abril con ganas y fuerza, pero sobre todo con OPTIMISMO!!! Es por eso que queremos que escuchéis y  veáis los audios y los vídeos que hemos seleccionado con todo nuestro cariño para vosotros…Esperamos de todo corazón que os sirvan para reflexionar y hacer un parón en nuestro día a día, y, de esta manera dar las GRACIAS por todo lo que tenemos…podéis verlos todos del tirón, o dosificar y poneros uno cada día a primera hora de la mañana como si estuvieseis en clase...a ver qué tal os resulta este nuevo formato de BBDD!!!

1.    Qué bonita la vida!- Dany Martín

¿Habéis escuchado alguna vez refrán: Al mal tiempo…buena cara? ¿Sabéis qué significa? Este dicho popular gira en torno a la idea de mantener una buena disposición, a no desanimarse ni desmoralizarse cuando las cosas se vuelvan difíciles. Esta situación que estamos viviendo es algo terrible, pero también sabemos que podemos vencerla. Todos juntos con optimismo y esperanza lograremos salir y vencer al COVID19. ¡La actitud en la vida es fundamental para enfrentarnos a las posibles adversidades que encontremos por el camino!
Hoy queremos que escuchéis esta canción para recordar lo afortunados que somos de todo lo que tenemos; y no nos referimos a lo material…
REFLEXIÓN: “El que camina sin dejar huella no sirve para nada. En la vida hay que caminar como caminó Jesús: dejando huellas que marquen la historia. Huellas que den vida. Esto sucede comprometiéndose” (Papa Francisco)

2.      25 cosas que nos está enseñando esta crisis (de momento)

Cuidándonos, cuidamos a las personas que más queremos y cuidamos…¡¡¡EL PLANETA!!!
Reflexión: Todo lo que vivimos nos hace más sabios. Lo aprendido no se olvida, por eso que de las malas situaciones siempre hay que aprender algo. Cuidemos de lo que nos rodea, no estropeemos el planeta en el que vivimos.
¡Aprendamos de las adversidades de la vida:  LO POSITIVO.
ORACIÓN:
Padre Bueno,
Que creaste todas las cosas y nos diste un mundo tan hermoso.
Te pido para que los hombres sepamos cuidar tu creación.
Que respetemos la vida de los animales, de los bosques.
Que no abusemos de la naturaleza ni la ensuciemos con la contaminación.
Te pido por quienes defienden las bellezas naturales, por quienes trabajan por un mundo más limpio.
Te pido Señor, para que todas las personas puedan gozar de la naturaleza y los bienes que ella nos da.

3.      "Hoy estuve pensando"

Reflexión: Ama y sé tú mismo. Porque si discutes, discutirás con amor; si besas, besarás con amor; si abrazas, abrazarás con amor y, si apoyas, apoyarás con amor. San Agustín

Oración:
Señor, permítenos ser nosotros mismos, permítenos crecer y concédenos vivir de Tu amor y compartirlo, que eso llene nuestra vida y nuestra felicidad sea duradera.
María, Auxiliadora de los cristianos,…

BBDD del 23 y 24 de ABRIL
¿Qué tal va la semana? Espero que tod@s estéis bien y que sigamos con la misma fuerza y energía con la que comenzamos la semana. ¡Un día menos!

Hoy, 23 de abril, los chicos de Radio Bosco  junto con compañer@s de 6º de Primaria  han preparado algunas cosillas para recordarnos este día tan especial: DÍA DEL LIBRO.
En nuestro Blog de Pastoral encontraréis todos los recursos que nuestr@s chic@s han preparado!! Os dejamos con su trabajo.
¡¡¡Qué artistas son nuestr@s chi@s!!!!Disfrutad mucho de los audios!!






 
 ¡Animaos a leer!







REFLEXIÓN de los niños y niñas de INFANTIL...sobre la familia:

Esta semana los niños y niñas de Infantil han aportado su visión sobre la familia...y sus profes han montado un vídeo con ellas...son muy sabios nuestros pequeños!!!!




Y no podemos acabar esta semana en 24 de abril sin tener un recuerdo para Mª Auxiliadora...es estos timpos convulsos, ella nos guía. Recemos en familia un Ave María para que Mª Auxiliadora nos ayude a seguir pasando los obstáculos que nos van apareciendo en la vida!!!!